Podziel się z innymi:
2009-01-30
Modele leczenia astmy długo działającymi beta2-agonistami i wziewnymi glikokortykosteroidami
Źródło/Autor:
Iwona Grzelewska-Rzymowska
Od 1969 roku, kiedy w leczeniu astmy zastosowano salbutamol, wybiórczy agoniści receptorów β2-adrenergicznych zajmują pierwszoplanową pozycję wśród leków rozszerzających oskrzela. Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku do leczenia astmy wprowadzono długo działających β2-agonistów (long acting β2-agonists, LABA). Uwzględniając początek działania poszczególnych β2-agonistów i czas ich działania,
Zobacz dalszy ciąg: Zaloguj się i przeczytaj pełną treść artykułu
Zarejestruj się
Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się bezpłatnie i otrzymaj dostęp
do:
- niekomercyjnego biuletynu informacyjnego Goniec Medyczny. Trzy razy w tygodniu otrzymasz przegląd najbardziej interesujących informacji ze świata medycyny i farmacji,
- pełnych tekstów artykułów z wybranych polskich i zagranicznych czasopism naukowych,
- aktualnego kalendarza zjazdów, konferencji, szkoleń i innych wydarzeń medycznych.
Przeczytaj także:
Leukotrieny, biologicznie aktywne metabolity kwasu arachidonowego, są ważnymi mediatorami odpowiedzi immunologicznej. Pełnią istotne funkcje regulatorowe w patomechanizmie ostrego i przewlekłego zapalenia i odgrywają ważną rolę w patogenezie astmy i przewlekłego nieżytu nosa.
06.03.2023
Wraz z wiekiem zachodzą zmiany w układzie oddechowym, które znacząco zmniejszają efektywność leczenia
03.02.2021
1
O rozpoznaniu śródmiąższowego zapalenia płuc decydują: całościowy obraz kliniczny, wyniki badań obrazowych i laboratoryjnych.