Obowiązkiem lekarza w przypadku obiektywnie częstych infekcji u dziecka jest wykluczenie innych chorób lub stanów mogących skutkować obniżeniem odporności.

Dzieci są szczególnie narażone na zanieczyszczenia powietrza.

Do najczęściej uczulających grzybów należą: Alternaria alternata, Cladosporium herbarum, Cladosporium cladosporioides, grzyby z rodzaju Aspergillus (najczęściej Aspergillus fumigatus) i Penicillium chrysogenum.

Analiza genotypowa wykazała, że genom człowieka składa się nie tylko z genów ludzkich, które stanowią zaledwie 1% całego genomu, ale też z genów mikroorganizmów, które zasiedlają nasz organizm (zwanych mikrobiomem), stanowiących 99% całości.

Zapalenie odgrywa rolę w patobiologii POChP nie na tyle poznaną, by stanowiło element definicji choroby.

Długotrwały kaszel jest objawem niepokojącym i uciążliwym, powodującym zgłaszanie się chorych z prośbą o diagnostykę i leczenie. Około 40% przyjęć do oddziałów pulmonologicznych/alergologicznych stanowi długo trwający, niewyjaśniony kaszel.

W styczniu bieżącego roku pojawiły się alerty o występowaniu smogu na znacznym obszarze naszego kraju, w tym w dużych aglomeracjach jak Warszawa, Kraków czy Łódź.

Najnowsze badania sugerują jednak, że najpoważniejszym zjawiskiem, z jakim należy się zmierzyć w astmie wczesnodziecięcej, jest brak kontroli objawów oraz nawrotowe epizody zaostrzeń, które zaburzając istotnie wzrost i rozwój płuc, stanowią poważny czynnik ryzyka chorób obturacyjnych w wieku dorosłym.

Do głównych zalet teofiliny należą: działanie rozkurczowe i przeciwzapalne, poprawa tolerancji wysiłku, zmniejszenie dawki stosowanych wziewnych glikokortykosteroidów.

Na przełomie czerwca i lipca 2016 roku Firma IMS Health zrealizowała badanie wśród osób ze zdiagnozowaną astmą, które stosują Symbicort Turbuhaler. Badanie dotyczyło satysfakcji z leczenia.

Zespół wątrobowo-płucny (hepato-pulmonary syndrome, HPS) obejmuje charakterystyczne anatomiczne i czynnościowe zmiany w układzie oddechowym, które rozwijają się w następstwie chorób wątroby i/lub nadciśnienia wrotnego.

Patologia związana z mukowiscydozą (cystic fibrosis, CF) została po raz pierwszy opisana przez Andersen w 1938 r. Od tego czasu dokonał się olbrzymi postęp w zakresie diagnostyki i terapii choroby, co przekłada się na wydłużenie czasu życia pacjentów. Istotną rolę odegrało w tym procesie wprowadzenie antybiotyków, leków mukolitycznych, enzymów trzustkowych wraz z odpowiednią dietą, a także skuteczniejsze techniki rehabilitacyjne ułatwiające usuwanie wydzieliny oraz nowe wytyczne w zakresie postępowania w schyłkowej fazie choroby. Ważnym elementem wydłużającym przeżycie stały się transplantacje płuc i wątroby.

Idiopatyczne włóknienie płuc (IWP) jest przewlekłym śródmiąższowym zapaleniem o niejasnej przyczynie, postępującym, powodującym włóknienie ograniczone do płuc. Choroba należy do grupy rzadkich i występuje w populacji Europy z częstością ok. 5 zachorowań/100 000/rok.

Fenotyp to zespół cech (morfologicznych, anatomicznych, fizjologicznych, biochemicznych, immunologicznych) organizmu człowieka, wykształconych w czasie jego rozwoju osobniczego (ontogenezy), który zależny jest od jego składu genowego (genotypu) i oddziałujących nań czynników środowiskowych. Fenotyp przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) należy natomiast rozumieć jako pojedynczą cechę lub kombinację cech, którymi można opisać różnice osobnicze pomiędzy chorymi na POChP w zakresie najważniejszych elementów klinicznych tej choroby (objawów, zaostrzeń, progresji, ryzyka przedwczesnego zgonu i odpowiedzi na leki).

Receptory a- i b-adrenergiczne występują w całym organizmie, a ich pobudzenie zapewnia różne efekty fizjologiczne. Wśród receptorów b wyróżnia się receptory b1, b2 i b3. W mięśniu serca występują receptory b1 i b2, w mniejszym stopniu b3. Pobudzenie receptorów b w mięśniu serca zwiększa kurczliwość i przyspiesza częstość rytmu serca, może prowadzić do przerostu mięśnia serca i powodować działanie kardiotoksyczne.

Określenie POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc) zostało wprowadzone w 1964 r. Połączono wówczas dwie znane od ponad 100 lat zależne od nikotyny choroby: PZO (przewlekłe zapalenie oskrzeli) zdefiniowane przez Fletchera z Londynu oraz rozedmę opisaną przez Burrowsa z Chicago.

Dotychczasowe wyniki badań oraz praktyka kliniczna z zastosowaniem omalizumabu, pierwszego leku biologicznego w leczeniu chorych na astmę, potwierdzają skuteczność jego działania i możliwość zmniejszenia działań niepożądanych związanych z przewlekłym stosowaniem systemowych glikokortykosteroidów (sGKS).

W ostatnich dekadach obserwuje się ogólnoświatową epidemię otyłości. Zjawisko to dotyczy wszystkich grup wiekowych, także dzieci, na wszystkich kontynentach. Pomiędzy 1980 a 2000 r. zaobserwowano wzrost o 50% częstości występowania otyłości u dzieci, młodzieży i dorosłych w USA (1). W tym samym czasie nastąpił 73% wzrost częstości występowania astmy u mieszkańców USA...

Samoistne włóknienie płuc (SWP) jest przewlekłą, postępującą chorobą, ograniczoną do płuc, prowadzącą do nieodwracalnego włóknienia śródmiąższu płuc i zniszczenia ich prawidłowej budowy. Należy do grupy idiopatycznych śródmiąższowych zapaleń płuc...

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to choroba zapalna o postępującym przebiegu, która jest przyczyną znacznego obniżenia jakości życia, u wielu osób prowadzi do rozwoju niewydolności oddechowej i niewydolności serca, u niektórych do trwałego inwalidztwa i zwiększonej umieralności...