Podziel się z innymi:
2010-10-25

Tlenoterapia domowa - nowe formy leczenia

Źródło/Autor: Jacek Nasiłowski

Tlen jest jednym z najstarszych leków. Ten, występujący naturalnie w środowisku pierwiastek, pozwalający na powstanie i utrzymywanie się życia na Ziemi, został odkryty dopiero w drugiej połowie XVIII wieku przez dwóch niezależnych badaczy: Carla Wilhelma Scheele’a ze Szwecji i Josepha Priestleya z Anglii. Nazwę oraz właściwe znaczenie jego roli nadał naukowiec francuski, Antoine Lavoisier (1). Około 100 lat po odkryciu, tlen zaczęto stosować w medycynie. Doniesienie o pierwszym użyciu tlenu w przypadku ostrej niewydolności oddechowej pochodzi z 1885 r. W miejscowości York w Pensylwanii dr George Holtzapple wytwarzał tlen podgrzewając chlorek potasu i tlenek manganu. Uzyskiwany w tej reakcji gaz był podawany w okolicę dróg oddechowych chorego na zapalenie płuc.

Tlenoterapia domowa - nowe formy leczenia
Zobacz dalszy ciąg: Zaloguj się i przeczytaj pełną treść artykułu
Zarejestruj się

Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się bezpłatnie i otrzymaj dostęp do:

  • niekomercyjnego biuletynu informacyjnego Goniec Medyczny. Trzy razy w tygodniu otrzymasz przegląd najbardziej interesujących informacji ze świata medycyny i farmacji,
  • pełnych tekstów artykułów z wybranych polskich i zagranicznych czasopism naukowych,
  • aktualnego kalendarza zjazdów, konferencji, szkoleń i innych wydarzeń medycznych.

Zarejestruj się

Przeczytaj także:
Montelukast w leczeniu astmy, i nie tylko, u dzieci i dorosłych
06.03.2023
Leukotrieny, biologicznie aktywne metabolity kwasu arachidonowego, są ważnymi mediatorami odpowiedzi immunologicznej. Pełnią istotne funkcje regulatorowe w patomechanizmie ostrego i przewlekłego zapalenia i odgrywają ważną rolę w patogenezie astmy i przewlekłego nieżytu nosa.
Wyzwania w leczeniu POChP u osób starszych
03.02.2021
1
Wraz z wiekiem zachodzą zmiany w układzie oddechowym, które znacząco zmniejszają efektywność leczenia
Śródmiąższowe zapalenie płuc
28.12.2020
O rozpoznaniu śródmiąższowego zapalenia płuc decydują: całościowy obraz kliniczny, wyniki badań obrazowych i laboratoryjnych.